Bankacı Bekir/3

Otogara gidiyorum.
Biletim cam kenarından değil.
Zaten ben yolu izlemeyi pek sevmem.Bana ölümü hatırlatıyor.
Ölümden korktuğum için değil tabii.
İnsan sevdiğine kolay ulaşılmasını kaldıramıyor.

Köye gidiyorum.Buralardan kurtuluyorum.
Limonataya sarı boya katılmayan yere gidiyorum.
Limonata olmayan bir yere.
Tahta bir kapım olsun istiyorum.
Sökülmesin diye çivi çakayım.
Sobamda tahta yakmak istiyorum,
Eski kapıların çivilerini söküp.


Zorlama şiveler de yoktur orada.
Yoktur diyorum,çünkü hayal meyal hatırlıyorum.
Aydan aya gidilen,fındık yenilen yer benim için.

Sırtı lacivert hamsilerin ve mısır ekmeğinin zaferi için gidiyorum.
Hamsi pek uğramıyor olsa da köyümüze onun için de savaşmak gerek.




Vel hasıl-ı kelam gidiyorum.
''Devrimi satın alamazsınız,devrimi yapamazsınız,devrim olabilirsiniz ancak'' diyordu ya Le'Guin.
Devrim olmaya gidiyorum.;


Neruda okuyabileceğim köpeklerin peşine gidiyorum.
Hasiktir oradan.

Bir yandan korkuyorum.
Ben köy adamı değilim gibi.
Aslında ben adam değilim gibi.
Adam olmak nedir ki, bankacıyım ben.


Buradan köy 16 saat.Muhtar beni bekliyordur şimdi.
Ne de olsa yıllar sonra gideceğim.
Bankadan aldığım tazminatla iki inek alırım.Sütümü onlardan alırım.
Bir kaç da tavuk alırım.Belki kaz bile alırım.
Tirit yapacak birilerini bulurum elbet.
Bir de terbiyeli bir köylü kızı bulurum.


Çok heyecanlıyım,otobüs çalışmaya başladı.
İlk twitimi attım bile.
@Köy otobüsü