Çi-Çi'nin Öyküsü/8

Bir atanın torunları iki obada.
Birinin öncüsü Çinli diğerinin ardı Roma
Sarı cennetten kısraklar diz vursun!
Ak tepenin çağını çağlasın
Çılga yolları aşsın keçiler
Kavuşmasın güne en kara geceler

Cenk geldi çattı.
Çi-Çi'nin obası hazır mı?
Hiç ölmeye hazır olunur mu?
Korkuyorlar mı?
Korkmadan olur mu?
Tanrı dahi korkar.
Korkmasa insanları neden yaratsın.

''Gördünüz, kokusunu hissettiniz,çığlığını duydunuz.Tanrı'nın elçisi tam da burada yanarak öldü.Onunla beraber Tanrı da öldü.Dün gece burada Tanrı'yı yaktık.Artık korkacağımız kimse kalmadı.Yardım dileyeceğimiz kimse yok.Kazanacağız.!!!'' diye haykırdı Çi-Çi.

Sesini duyar oldu Tanrı.Gök gürledi.
En kara bulutlarla geliyor Çinliler.
Özgürlük korkunun ardındadır.

''Yerlerinizee!!'' diye bağırdı Pontefix.
Ardından Arbuz.
Çi-Çi miğferini taktı ordusunun en önüne geçti.
Kardeşi Ho-Han uzaktan görülüyordu.
Ordu'nun en önünde Hunlar vardı ve de Yüe-Çiler
Şaşırmadı.

Romalılar balık pulu halini aldı.
İlk defa bozkır savaşına katılacaklardı.
Kılıçlarını kalkanlarına her vurduklarında yerden göğe bir çığlık yükseliyordu.
Bu bir isyan,hayır bu sadakatin sesi.
Demirden bir kartalın çığlığı bu.
Hayır ölüme çağrı.


İki ordu karşı karşıya geldi.
Çi-Çi kalenin içinde yüz kadar okçu bıraktı.

Tanrı seviniyor olmalı.
İki Frank kadınını sevişirken izlemek yahut iki Hun'u savaşırken.
Ne şanslı, ikisini de gördü.

Çi-Çi atını ordusunun en önüne sürdü.
Akhal Çi-Çi'yi dinlemiyordu.
Bir çocuk kadar şendi.
Oysa ölüm az ötede.

''Boyun eğmeyeceğiz.Çünkü bu, şan ve şerefle yaşamış ecdadımıza karşı büyük bir ihanet olur.Atalarımız bize geniş ülkelerle birlikte hürriyet ve istiklali de emanet ettiler.Savaşçı ve süvari hayatımız sayesinde adı yaancıları titreten bir millet olduk.Korumakla vazifeli olduğumuz bütün bu emanetleri, adi bir ömür uğruna feda edemeyiz.Hepimizin bildiği gibi savaşta erlerin kaderi ölümdür.Biz ölsek de kahramanlığımızın şanı yaşayacak,çocuklarımız ve torunlarımız diğer kavimlerin efendisi olacaktır''

Çi-Çi konuşmasını bitirdiğinde gök ağladı.
Yağmur, bozkırı bataklığa çevirdi.
Gök gürlüyordu.
Çi-Çi ve 1615 kahramanının karşısında 50 bin kişilik Çin ordusu.
Çinliler 50 at mesafesi geri çekildi.
Çi-Çi kılıcını kaldırdı.
Ve bağırdı

'İleriiiii!!!''