Balta

Üzgün saatlerimin pusulası hep kuzeyi göstermez,
Kasvetteyken severim kaybolmayı.
Bozuk pusulamın yönü kelimelerimdir belki.
Tek bir ağaçtan kabil ormanımda.

Koca çınarların uğultusu duyulur,
Ağaçlar cehenneminden.
Ben, elimde yönsüz pusula.
Tek başına orman, tek başına, ormanda.

Sakladığım balta önüme düşer.
Herkes bilse, kendimi aldatırım.
Aldatmak, olmayan bir balta ile ağaçsız ormanda.
Belki de, yalandan uzak.

Dört dörtlük, bir ağaç, ormandan uzakta.
Ormandan... Yanıbaşında bir balta.
En yakın uzaklık bir ağaç boyu,
Bir ağaç benim, köküm balta.

Ey çınarlar, uğuldayın bir daha.
Kalabalık cehennem çukurlarında.
Yalnız ben, cennette bir başına.
Ben azrail, kendi kanımdan balta.

Yalın, bir cılga yol başında.
Sanmıştım, yalnızım varoluşumda.
Ağaçlar, orman içinde ben varım.
Saf kötülükten bir balta.